YAVRULARINI YEME
Kannibalizm,
yani yamyamlık olarak da adlandırılan bu davranışın, görüntüsüne
bakarsanız, karın doyurmak amacıyla yapıldığı izlenimini
edinebilirsiniz. Ancak, bu amaçla yapılmış olma ihtimali yok denecek
kadar azdır; zira köpekliğin kuralları çok kesindir ve annelik
duyguları, insanlarınkinden az değildir. Ancak çeşitli nedenlerden
dolayı, annelik davranışları eksik olan köpekler, buna istisna teşkil
ederler.
Bu davranışın çeşitli
sebepleri vardır ve bunların tamamı, hayvanın içgüdüleri ve
dürtüleriyle ilgilidir. Kurt sürülerinde ekolojik denge bakımından
kontrollü çoğalma ve sürünün kalitesi açısından güçsüz ve hastalıklı
yavruların yenmesi son derece normaldir, hatta istenmeyen gebeliklerin
neticesinde doğan yavruların da yenilebildiği söylenir. Annenin, hasta
olan yavruyu fark edebilmesi için bazı işaretlerin olması gerekir.
Örneğin; yavrunun hareketsizliği, vücudun soğuk olması gibi.
Yavru
yemede, hormonal etkiler de söz konusu olabilir. Gebelik sırasında
üretilen progesteron, anneye sakinlik verir. Bu hormonun yetersiz
üretimi ve doğumdan sonra iyice azalması, hayvanda oluşan agresyonun
yavrularına yönelmesine yol açabilir.
Bir
görüşe göre, proteinden fakir beslenme neticesinde de kannibalizm
şekillenebilir. Hele ki, bazı yavrular yeniyor, diğerleri yenmiyorsa,
bunda en önemli etken, diğer yavrulara yeterli süt verebilmek için
köpeğin, protein ihtiyacını yenilen yavrulardan sağlaması olabilir.
Diğer
bir sebep de, doğumdan sonra, yavrunun göbek kordonunu dişleriyle
kopartırken, annenin bir hata sonucu yavruyu yemesidir. Şöyle ki,
yavrunun göbek kordonunu dişlemek, içgüdüsel bir davranıştır; anne
köpek, kordonu dış kısımdan başlayarak yavrunun göbeğine kadar
dişlemeye başlar ancak, bazen dürtülerine ve doğum heyecanına hâkim
olamayıp, göbeğe zarar verir ve hatta yavrunun tamamım yiyebilir, bu
dürtü, doğumdan birkaç saat sonra ortadan kalkacağı için böyle problemi
olan köpeklerin yavruları, bu süre içerisinde anneden ayrı tutulursa
problem kalmaz.
